nog even terug komen over de dag dat we in Fundy National Park zijn geweest, we hadden van tevoren gevraagd waar we konden overnachten in het park, er waren drie plekken en we gingen voor de bovenste gelegen campground. De rit naar boven ging geweldig keurige nette asfalt wegen en een brug met overkapping en die 4,4 meter hoog was. Eenmaal boven aangekomen stond de dame achter het loket met haar mond open van verbazing dat wij daar stonden met onze camper. "Zijn jullie hier boven gekomen via de brug" vroeg ze aan mij en ik zei ja ,maar dat mag helemaal niet zei ze maar wij hebben echt geen borden gezien ofzo. Puntje bij paaltje mochten we dus NIET overnachten daar we moesten beneden maar een plekje gaan zoeken, dat is uiteindelijk wel gelukt.

De volgende dag stond de planning naar "Kouchibouguac" te gaan ook dit is een nationale park. Van tevoren bekeken hoe we gingen rijden.We volgen de weg en de navigatie gaf aan dat ik moest afslaan terwijl het overige verkeer rechtdoor ging. Nu had ik mij voor genomen om niet meer zo'n "dirt road" te nemen, dat is zo'n wegdek waar geen asfalt is. En ja hoor het asfalt was opgehouden te bestaan en ging over in een dirt raod, ik had me voor genomen om 100 meter door te rijden om te kijken of dat er na de afslag asfalt zou zijn. Op de hoek aangekomen zag ik links van mij een politieauto staan zo'n 4 wiel drive en een Quat achterin de laadbak. Ik ben gaan informeren bij deze agente en die vertelde mij dat dit een heel goed te doen weg is ondanks dat er geen asfalt was. Ze heeft mij op een papiertje geschreven hoe te rijden en waar we moesten stoppen om een prachtige waterval te kunnen zien die lang niet bij iedereen bekend is, toen had ik toch gekozen om deze dirt road te vervolgen. Over het algemeen rijden de canadezen met gemak over zo'n weg als over het asfalt. Je komt zo nu en dan wel iemand tegen of halen je in alsof je stil staat maar ik rij toch maar iets rustiger erover heen. En wat die agente mij vertelde dat het maar een klein stukje was was het voor ons toch weer een behoorlijk stuk rijden met 10 km per uur. Nou uiteindelijk hebben we de waterval niet bekeken en had een plaatselijke voorbijganger gevraagd zo snel mogelijk naar de bewoonde wereld te dirigeren, deze man was zo vriendelijk om ons daar heen te brengen. (ik reed achter hem aan).

De "Kouchibouguac" park was er weer eentje om door een ringetje te halen geweldig mooi daar, prachtig. Er was daar zowaar ook een strand en het meer lag er prachtig bij. Alleen we gingen de was doen en dat heeft ons 2 uur en 30 minuten gekost.

De volgende dag zijn we naar Badhurst geweest daar hebben we informatie gehaald over een ander national park namelijk de "Mount Carleton Provincal Park", dit zou anderhalf uur rijden zijn , dat leek ons een goed plan. Even nog wat boodschappen inslaan en gaan met die banaan. We lopen terug naar de camper met onze boodschappen en ik vond de camper een beetje scheef staan, nu kon dit komen omdat ie op een schuin hellinkje stond maar toch vond ik het niet kloppen. Toevallig verderop was er een soort kwikfit en heb gevraagd of dat ze de achterband (binnenzijde) wilde oppompen. Tijdens het oppompen riep die vrouw mij en we hoorde de band leeglopen (niet bij ventiel). Dus moet ik eerst contact opnemen met de verhuurder van de camper die dan toestemming moet geven om te gaan wisselelen. Alleen dit bedrijf had de benodigde apparatuur niet om de camper te kunnen opkrikken. Later kreeg ik een adres van de camper verhuurder waar ik het mocht laten doen, 20 minuten rijden terwijl ze weten dat die band lek ik. Rustig gereden naar dat bedrijf en die heeft het allemaal geregeld. Al met al waren we zeker ruim 3 uur kwijt door dit gedoe. Inmiddels was het 15.30 uur en ik wilde toch door rijden naar het park, uiteindelijk waren we er om 17.15 uur. Heerlijke nachtrust gehad het was alsof we alleen waren in dat gigantische park.

Ook is die avond onze boiler stuk gegaan dat wil dus zeggen geen warm water. . . . . dus de volgende dag weer bellen met het bedrijf en ik heb zeker een uur moeten wachten op een reactie waar ik heen zou moeten gaan om te repareren. Na een uur heb ik zelf gebeld en ze wisten het nog niet , ik vertelde dat ik verder ging rijden naar "Edmundston" en ik daar weer contact met ze zou opnemen. Zo gezegd zo gedaan. Ik kreeg een adres van ze maar het bedrijf wilde een afspraak maken om het te laten repareren. . . . . . helaas vandaag gaat niet lukken dus zijn we genoodzaakt om de nacht hier door te brengen. Morgenochtend om 09.00 uur zijn we de eerste, we gaan het mee maken.